Milou maakt Zeewolde Dankbaarder

 “Ik wilde mij graag naast mijn werk ook maatschappelijk inzetten. Mijn vader wees mij op de vrijwilligersvacaturebank van Welzijn Zeewolde waar ik vervolgens twee vrijwilligersvacatures had gezien die mij wel aanspraken. Dat waren de vacatures voor een maatje voor een oudere dame en voor een taalmaatje. Zo is het balletje eigenlijk gaan rollen. Uiteindelijk koos ik er dus voor om mij in te zetten als taalmaatje. En waarom koos je daarvoor? Aangezien ik andere culturen interessant vind en ik als taalmaatje echt een steentje kan bijdragen aan de persoonlijke ontwikkeling van iemand. Op deze manier kwam ik dus in contact met Medhanie.  

Kan je iets vertellen over hem en hoe je te werk bent gegaan, kreeg je daar ondersteuning bij of pakte je dit zelf gewoon op? 
Medhanie komt uit Eritrea en wilde graag zijn Nederlandse taal verbeteren, zodat hij aan een opleiding kon beginnen tot automonteur. De eerste periode pakten we gewoon het boek van zijn school erbij en deden we samen oefeningen; lezen, schrijven, luisteren en praten. Het ging al vrij snel over in vooral veel praten over allerlei onderwerpen, van familie tot school en het leven in Eritrea. Ik deed mijn best om rustig en duidelijk te praten, zodat Medhanie alles kon volgen. Wanneer Medhanie iets verkeerds zei, bijvoorbeeld een onjuiste volgorde of iets onjuist uitsprak verbeterde ik hem. Vaak net zolang tot hij het goed zei. Tot op de dag van vandaag verbeter ik hem wanneer hij iets verkeerds zegt en dat vindt hij erg prettig. 

Dus je helpt hem nog steeds? Tegenwoordig zie ik Medhanie meer als een vriend, ik voel mij geen taalmaatje meer, maar vooral een vriendin waar hij terecht kan als er iets is. Hij spreekt overigens hartstikke goed Nederlands en heeft zijn inburgeringscursus een tijdje geleden ook gehaald! Ik vind het zo ontzettend mooi om te zien hoe leergiering Medhanie is en hoeveel vooruitgang hij heeft geboekt!
 

Wat tof en dat allemaal dankzij jou inzet! Dat zal je ook best nog wel wat tijd hebben gekost of niet, kan je daar iets over vertellen?
"Toen ik begon met vrijwilligerswerk ging ik een keer per week bij Medhanie langs gedurende 1,5 uur. Vervolgens zagen we elkaar een periode vaak twee keer per week, doordeweeks en in het weekend. Tegenwoordig varieert het erg hoe vaak we elkaar zien en spreken. Oefeningen met betrekking tot de taal zijn niet meer zozeer van toepassing, we bellen en spreken nu gewoon af voor de gezelligheid".  

Zijn er bijzonderheden of dingen die je nooit meer zal vergeten? 
"Ik zal nooit vergeten hoe dankbaar Medhanie is dat ik zijn taalmaatje ben en dat we nu vrienden zijn. Verder zijn er allerlei momenten die ik nooit meer ga vergeten zoals dat ik Medhanie ging leren zwemmen, dat hij zijn inburgeringscursus haalde, dat we samen Koningsdag in Amsterdam vierden of naar het strand gingen en dan nog niet te spreken over een aantal van zijn gezichtsuitdrukkingen. Ik ben gewoon heel trots op Medhanie en haal enorm veel waardering uit het contact".

Wauw dat is toch wel heel bijzonder Milou, dat er z’n mooie vriendschap ontstaan is! Wat zou je willen zeggen tegen mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen of twijfelen? 
"Met een uurtje van je vrije tijd kan je een ander en jezelf al heel blij maken! Vrijwilligerswerk hoeft geen volle dag inzet te zijn, het kan ook een uurtje per week zijn waardoor het eenvoudig te combineren is met een baan. Het geeft je een voldaan gevoel, is zinvol en er is voor ieder wat wils!"