MILOU MAAKT ZEEWOLDE DANKBAARDER
"Ik zal nooit vergeten hoe dankbaar Medhanie is"
“Ik wilde mij graag naast mijn werk ook maatschappelijk inzetten. Mijn vader wees mij op de vrijwilligersvacaturebank van Welzijn Zeewolde waar ik vervolgens twee vrijwilligersvacatures had gezien die mij wel aanspraken. Dat waren de vacatures voor een maatje voor een oudere dame en voor een taalmaatje. Zo is het balletje eigenlijk gaan rollen. Uiteindelijk koos ik er dus voor om mij in te zetten als taalmaatje. En waarom koos je daarvoor? Aangezien ik andere culturen interessant vind en ik als taalmaatje echt een steentje kan bijdragen aan de persoonlijke ontwikkeling van iemand. Op deze manier kwam ik dus in contact met Medhanie.
Kan je iets vertellen over hem en hoe je te werk bent gegaan, kreeg je daar ondersteuning bij of pakte je dit zelf gewoon op?
Medhanie komt uit Eritrea en wilde graag zijn Nederlandse taal verbeteren, zodat hij aan een opleiding kon beginnen tot automonteur. De eerste periode pakten we gewoon het boek van zijn school erbij en deden we samen oefeningen; lezen, schrijven, luisteren en praten. Het ging al vrij snel over in vooral veel praten over allerlei onderwerpen, van familie tot school en het leven in Eritrea. Ik deed mijn best om rustig en duidelijk te praten, zodat Medhanie alles kon volgen. Wanneer Medhanie iets verkeerds zei, bijvoorbeeld een onjuiste volgorde of iets onjuist uitsprak verbeterde ik hem. Vaak net zolang tot hij het goed zei. Tot op de dag van vandaag verbeter ik hem wanneer hij iets verkeerds zegt en dat vindt hij erg prettig.
Dus je helpt hem nog steeds? Tegenwoordig zie ik Medhanie meer als een vriend, ik voel mij geen taalmaatje meer, maar vooral een vriendin waar hij terecht kan als er iets is. Hij spreekt overigens hartstikke goed Nederlands en heeft zijn inburgeringscursus een tijdje geleden ook gehaald! Ik vind het zo ontzettend mooi om te zien hoe leergiering Medhanie is en hoeveel vooruitgang hij heeft geboekt!
"We bellen en spreken nu gewoon af voor de gezelligheid".
Wat tof en dat allemaal dankzij jou inzet! Dat zal je ook best nog wel wat tijd hebben gekost of niet, kan je daar iets over vertellen?
"Toen ik begon met vrijwilligerswerk ging ik een keer per week bij Medhanie langs gedurende 1,5 uur. Vervolgens zagen we elkaar een periode vaak twee keer per week, doordeweeks en in het weekend. Tegenwoordig varieert het erg hoe vaak we elkaar zien en spreken. Oefeningen met betrekking tot de taal zijn niet meer zozeer van toepassing, we bellen en spreken nu gewoon af voor de gezelligheid".
Zijn er bijzonderheden of dingen die je nooit meer zal vergeten?
"Ik zal nooit vergeten hoe dankbaar Medhanie is dat ik zijn taalmaatje ben en dat we nu vrienden zijn. Verder zijn er allerlei momenten die ik nooit meer ga vergeten zoals dat ik Medhanie ging leren zwemmen, dat hij zijn inburgeringscursus haalde, dat we samen Koningsdag in Amsterdam vierden of naar het strand gingen en dan nog niet te spreken over een aantal van zijn gezichtsuitdrukkingen. Ik ben gewoon heel trots op Medhanie en haal enorm veel waardering uit het contact".
Wauw dat is toch wel heel bijzonder Milou, dat er z’n mooie vriendschap ontstaan is! Wat zou je willen zeggen tegen mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen of twijfelen?
"Met een uurtje van je vrije tijd kan je een ander en jezelf al heel blij maken! Vrijwilligerswerk hoeft geen volle dag inzet te zijn, het kan ook een uurtje per week zijn waardoor het eenvoudig te combineren is met een baan. Het geeft je een voldaan gevoel, is zinvol en er is voor ieder wat wils!"
'Het was onvergetelijk!'
CAROLINE MAAKT ZEEWOLDE WAARDEVOLLER “Tijd is tegenwoordig een kostbaar iets en daarvan heb ik nou net genoeg...” Stichting Amuria richt zich op het bieden van hulp om de leefomstandigheden te verbeteren van de mensen in Oeganda in het algemeen en in het gebied Amuria in het bijzonder. Caroline vertelt dat zij in april 2016 door Roeleke van der Linden van de stichting is gevraagd om te helpen met het actualiseren van het adressenbestand van de stichting en om de kinderen van de scholarships in een bruikbaar systeem te zetten om ze te kunnen volgen en sponsors van hun wel en wee op de hoogte te kunnen houden: “Omdat we samen op gospelkoor JOY zitten en ik daar ook als vrijwilliger actief ben, wist zij dat ik tijd had en dat ik het leuk vond om allerlei klusjes te klaren op de computer”. Waarom heb je hiervoor gekozen en niet iets anders? “Ik kende de stichting al, omdat ik er zelf al kinderen sponsor, zodat deze kinderen daardoor naar de middelbare school kunnen gaan. Zelf heb ik geen baan, maar ben wel graag zinvol bezig, tijd is tegenwoordig een kostbaar iets en daarvan heb ik nou net genoeg... Ik vond het daarom erg leuk om door dit werk wat meer te begrijpen van de stichting en van het leven in Oeganda en wat het verschil kan zijn voor de mensen daar.”Wat houdt het werk van deze stichting in? “In Oeganda wordt namens de stichting hard gewerkt om mensen van noodsteun te voorzien, bijeengebracht door sponsors en gulle gevers in Nederland, zodat ook de kinderen daar naar school kunnen om te leren wat bijdraagt aan de ontwikkeling en kansen.” En wat doe jij dan precies voor de stichting? “Ik houd de database bij, help de website ‘up to date’ te houden, schrijf artikeltjes of plaats artikelen van het bestuur van Stichting Amuria, ik maak de nieuwsbrief (met input van Roeleke) en hou het Instagram account van de stichting bij. Verder bewerkte ik o.a. de foto’s van de scholarship studenten en heb ik geholpen bij het opzetten van een code systeem voor scholier en sponsor en probeer ik een handje te helpen als het nodig is”. Een pittige klus dus, hoeveel tijd besteed je hier dan wel niet aan? “Dat is heel wisselend en hangt ook erg af van wat er op een moment nodig is. Er zijn tijden geweest dat ik dagelijks een aantal uur bezig was, vooral met het aanpassen van de foto’s en het opzetten van het code systeem. Momenteel is het rustig, omdat ook in Oeganda de kinderen niet naar school gaan. Alleen de examenleerlingen mogen naar school. Wat doet dit met jou om je hiervoor in te zetten? “Ik merk dat het veel voldoening geeft en dat ik door mijn tijd te geven veel voor elkaar kan krijgen. Ik hou ervan om op de achtergrond te blijven, dus dit is voor mij een prima plekje”. “helemaal uit mijn comfortzone, maar onvergetelijk”! Kun je vertellen over iets bijzonders dat je is overkomen? “Toen ik in april 2016 begon, vermoedde ik niet dat ik in januari of februari 2017 zelf naar Oeganda zou gaan. Omdat ik helemaal geen reislustig type ben, dan alleen kamperen in Frankrijk, had ik er zelfs nauwelijks over gedacht... tot ik het enthousiasme van Dick en Roeleke zag en door het vrijwilligerswerk meer informatie kreeg over het werk daar. Ik wilde graag de informatiemiddag meemaken van de groep die in februari zou gaan als werk informatie. Maar … ik vond het zo’n mooie reis dat ik, na overleg thuis, mijzelf heb aangemeld en nog net genoeg tijd had om alle zaken te regelen, zoals een inenting en het visum en van alles wat er bij komt kijken. Het was een geweldige reis: Ik ontmoette mijn sponsorkinderen en zag prachtige dingen, helemaal uit mijn comfortzone, maar onvergetelijk! Inmiddels ben ik - net voor het coronavirus- in januari, februari 2020 nog een keer geweest! Wauw wat bijzonder zeg! Is er iets wat je nooit meer zult vergeten? “Toen ik naar Oeganda ging en daar de school zag die ‘wij’ gebouwd hebben, het hostel dat ondersteund wordt en heel veel blije gezichten van kinderen die dankzij deze sponsoring de kans krijgen om armoede te ontstijgen en daardoor meer mogelijkheden hebben in de toekomst... dat zal ik niet meer zo snel vergeten. Maar ook de brug die er gemaakt is en nog veel meer projecten die de stichting met hulp van velen daar heeft kunnen realiseren, waardoor ik zelf nog meer realiseerde wat een verschil het maakt waar je geboren wordt!” “Het hoeft niet groot te zijn, maar kan toch het verschil maken voor je zelf en een ander!" Wat zou je nog willen zeggen tegen mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen of twijfelen om vrijwilligerswerk te doen? “Zoek iets dat je hart raakt. Iets dat niet alleen een ander helpt of ondersteunt, maar waar je zelf ook blij van wordt. Iets vinden dat bij je past, is denk ik belangrijk om het te kunnen blijven doen. Het hoeft niet groot te zijn, maar kan toch het verschil maken voor je zelf en een ander! Daarnaast zou ik nog graag willen meegeven om eens een kijkje te nemen op de website, want er is helaas nog steeds veel hulp nodig, waar ook jij een bijdrage aan kan leveren! “Enthousiast geworden door het verhaal van Caroline en meer weten over deze organisatie? Kijk dan op: www.amuria.nl Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal