in gesprek met
Nico
Verhalen en interviews - Vrijwilligers in beeld -Zeewoldevoorelkaar in gesprek met Nico Hoogkamer
Interview door Chris Kooij
Laten we met een persoonlijke vraag beginnen: Wie is Nico Hoogkamer?
"Dat ben ik en ik ben in 1963 geboren te Haarlem, dichtbij Aerdenhout, waar ik ook op school zat. Na de middelbare school deed ik een opleiding installatietechniek en daarna was het de bedoeling dat ik bij de Marine aan de slag zou gaan als machinist, maar die was op dat moment helaas niet nodig. Er was wel plaats bij de verbindingsdienst. Na de nodige tests en een opleiding van een jaar, zijn we aan het varen geslagen. Zorg dat je erbij komt... een mooie tijd.
Vandaag de dag werk ik bij een internationaal handelsbedrijf in Melasse: een stroopachtig restproduct van de suikerindustrie. Melasse wordt gebruikt als ingrediënt voor bijvoorbeeld het maken van roggebrood, drop en heel veel in veevoeder. Mijn functie destijds was telexist en daarna ben ik meegegroeid met de ontwikkelingen in onder andere de automatisering en de communicatie van en met onze 21 vestigingen. Plus een stuk facilitair beheer op ons hoofdkantoor te Amsterdam. Als er in ons kantoor een vraag ontstaat die niet met de handel of de financiële boekhouding te maken heeft, dan zegt men al snel: vraag maar aan Nico."
Mijn grootste hobby is het maken van vakantiereizen. Dat komt zo: Ik heb uiteindelijk vanaf mijn 17e ruim acht jaar bij de Marine gewerkt. Dus al jong heel wat van de wereld kunnen zien en... er nog voor betaald krijgen ook! Daarbij: mijn vrouw is van oorsprong Engelse en had op haar 17e al een wereldreis van een jaar backpacken gemaakt. Net als ik was ook zij aangestoken door het 'reisvirus'. Ik heb haar in Zandvoort leren kennen en samen waren we regelmatig op reis. Toen de kindjes kwamen, werd het reizen wat lastiger. We vonden het niet oké om met onze kinderen naar warme, tropische oorden te reizen. Maar we lieten in die tijd wel regelmatig mijn schoonmoeder uit Engeland over komen om voor de kinderen te zorgen, zodat mijn vrouw en ik er een weekje tussenuit konden. Dat reizen maken zijn wij ook altijd blijven doen. Dus sinds onze kinderen de deur uit zijn, maken wij weer volop gebruik van onze reislust.
Wanneer ben je in Zeewolde komen wonen en hoe kwam je hier in het vrijwilligerswerk terecht?
"Wij wonen sinds augustus 2001 in Zeewolde, dus kort voor de vernietigende aanslag op het WTC Twin Towers. En inderdaad, ik was in Haarlem al bij het vrijwilligerswerk betrokken voor voetbalvereniging sv Alliance '22. In feite volgde ik op een zeker moment mijn ouders op, die daar al jaren - samen met een bevriend echtpaar - vrijwillig de kantine draaiden. Later ben ik daar ook in gerold en deed ik ook de nodige begeleiding van jeugdelftallen en van mijn eigen zoons. Hetzelfde deed ik nog weer later in Almere, waar ik jeugdleider was.
Eenmaal verhuisd naar Zeewolde, kwam ik op het toenmalige Oogstfeest in gesprek met iemand die jeugd coördinator bij de voetbalvereniging was. Er werd een D-coördinator gezocht en hij meende dat dat wel iets voor mij zou zijn. Hoeveel tijd kost me dat? vroeg ik. Valt mee, zei hij. En nu zit ik er bijna dagelijks! Al 16 jaar en met plezier, omdat ik mijn vrijwilligerswerk vooral leuk vind.
Lijkt het jou ook leuk om je eens vrijwillig ergens voor in te zetten? Kijk dan eens tussen alle vragen op zeewoldevoorelkaar - hulpvragen of neem gerust eens contact met ons op.
In gesprek met Renee
in gesprek met ReneeVerhalen en interviews - Vrijwilligers in beeld -Zeewoldevoorelkaar in gesprek met Renee ten HolderInterview door Chris Kooij ¨Groot voordeel is dat je zelf kunt bepalen hoe vaak je aan de slag wilt gaan.¨ We zijn op bezoek bij Renee ten Holder (72), woonachtig in Zeewolde.Renee studeerde Pedagogie en heeft zo'n 40 jaar in het onderwijs gewerkt. Haar hobby's zijn onder meer lezen, schilderen, wandelen en het verrichten van vrijwilligerswerk. In dit artikel zal zij wat meer over zichzelf vertellen.Renee vertelt: "In het begin van mijn loopbaan werkte ik onder meer als docent 'Nederlands als tweede taal (NT2). Wij moesten in die tijd alles zelf uitvinden. Er waren nog geen leermethodes voor 'Nederlands als tweede taal' en dat is écht wel even iets anders dan Nederlands als eerste taal. Vandaag de dag staat de bibliotheek vol met lesmateriaal over dit onderwerp."Wat houdt dat in: eerste of tweede taal? "Nou, in het eerste geval kun je gewoon Nederlands spreken met de mensen in opleiding. Maar zodra je bijvoorbeeld met allochtonen werkt, dan is Nederlands voor hen een onbekende 'tweede taal'. Dat maakt het lesgeven lastig, want er wordt in die lessen alleen maar in het Nederlands gesproken. Als docent NT2 begin je dan ook zeer simpel en bouw je de taalbeheersing langzaam op. En eh... even overschakelen op Engels is natuurlijk niet de bedoeling."In de meer recente jaren van mijn werkzame leven was ik docent van 'moeilijke' jongens. Zij volgden een opleiding in de techniek (en dat vonden ze hartstikke leuk) maar ze hadden daarnaast totaal geen zin in het Nederlands" Renee lacht betekenisvol. "Dus dat was niet zo simpel, maar ik heb het uiteindelijk wél voor elkaar gekregen. Ik heb ook ooit met moeilijk opvoedbare meisjes gewerkt en dat is pas écht kei-zwaar, maar meteen ook een boeiende uitdaging."Wanneer ben je in Zeewolde terecht gekomen?"Ik woonde tot zeven jaar terug in Amersfoort. Maar ik wilde graag in een buitengebied wonen. Helaas, betaalbare boerderijtjes zijn in de regio Amersfoort niet te vinden en dus ging ik 'voor de grap' eens in Zeewolde kijken. Daar zag ik het huis waar we nu wonen, met een mooie tuin en direct grenzend aan het bos. Ik dacht waauw en wist het meteen zeker: deze plek wordt het. Hier woon ik nu al jaren met plezier, samen met mijn partner Piet."Hoe kwam je in aanraking met vrijwilligerswerk? "Dat gaat vanzelf. Je wordt direct na je pensionering overal als docent gevraagd: wil je hier lesgeven; wil je daar lesgeven... maar ik wilde die verplichtingen niet meer en ook eens iets totaal anders doen. Momenteel ben ik een van de gastvrouwen tijdens evenementen in de Verbeelding. Dat betekent: de bezoekers welkom heten; drankjes schenken; koffie zetten en serveren etcetera. Het is dankbaar en nuttig werk, door het jaar heen zo'n vier uur per week. Groot voordeel is dat je zelf kunt bepalen hoe vaak en bij welke evenementen je aan de slag wilt gaan. Zo pik je ook wel eens een mooi optreden mee, waar je uit jezelf niet zomaar naar toe zou gaan. Ik hoop dit nog lang te kunnen doen. Lijkt het jou ook leuk om je eens vrijwillig ergens voor in te zetten? Kijk dan eens tussen alle vragen op zeewoldevoorelkaar - hulpvragen of neem gerust eens contact met ons op.
Lees het verhaal