Het is gewoon leuk om te doen!
Je leert allemaal weer nieuwe mensen kennen, die je anders nooit zou ontmoeten".

Al 20 jaar is Janny Atsma actief als vrijwilligster in onze mooie dorp. Wij zochten haar op voor haar verhaal...
“Het werken met mensen met een beperking leek mij altijd al leuk, maar had gekozen voor het onderwijs. Toen de MMMboerderij werd gebouwd en zij om vrijwilligers vroegen, ben ik gestart met het begeleiden van één bewoner. Later werd dit, gezien mijn werk, een groepje om in de avond te begeleiden naar de sportschool.
In 2019 startte het project “Grenzeloos Bewegen”. De activiteiten die daar werden aangeboden voor deze mensen vonden zij zo leuk dat ze daar liever naar toe gingen. Tijdens het sporten zag de trainster dat ik niet zo blij werd van het aan de kant zitten. Zij vroeg toen aan mij of ik het leuk zou vinden om ook bij de training te helpen. Dat leek mij wel wat!
Elke maandagavond begeleid ik nu de bewoners naar en op de atletiekbaan. Rond half zeven fietsen wij er samen naartoe, sporten een uurtje en fietsen vervolgens samen terug om gezellig af te sluiten met een kopje koffie op de woning. Als ik er een keer niet ben, zijn ze erg teleurgesteld. Van het enthousiasme waarmee zij mij opwachten word ik iedere keer weer blij.
Bij een training moeten ze soms oefeningen doen die zij erg moeilijk vinden. Zo was er een jongen die zei dat hij niet kon hoogspringen. We zijn toen met het touw iets boven de grond begonnen. Na elke sprong gaven we hem applaus en vroegen we aan hem of het touw weer iets hoger mocht. Je zag zijn zelfvertrouwen groeien. Zo leuk om te zien. Dat is echt waar ik het voor doe. Inmiddels gaan we ook naar verschillende sportwedstrijden, lopen we de Avondvierdaagse en doen we mee met Zeewolde Endurance!
Zonder vrijwillige inzet is het voor deze doelgroep erg lastig om overal aan mee te doen. Als ik hun met twee uurtjes in de week hierbij kan helpen, dan doe ik dat graag. Het is gewoon leuk om te doen, je bent zinvol bezig en je leert ook allemaal weer nieuwe mensen kennen, die je anders nooit zou ontmoeten".
Maak ook een ander blij!
Dankbaar vrijwilligerswerk Erica vertelt... ‘Wil je ons helpen met ons voortuintje, want wij kunnen het niet meer’. Tja, je geeft je tenslotte niet voor niets op als tuinvrijwilliger, dus uiteraard wil ik helpen. Gelijk de volgende dag kan ik terecht om even te komen kijken wat er moet gebeuren. Nou, dat behoeft geen toelichting. De voortuin spreekt voor zich en het is duidelijk dat de bewoners het zelf echt niet meer kunnen. Ze schamen zich dat ze het niet bij kunnen houden en hebben eigenlijk te lang gewacht met hulp inroepen. Maar, nu ze de stap genomen hebben zijn ze reuzeblij met de hulp. Tijdens het onkruid wieden komen mijnheer en mevrouw om de beurt een praatje maken. Wel zo gezellig en ze zien het zienderogen opknappen. Er valt een last van hun schouders. Tussen het onkruid komen zowaar nog een aantal vaste planten tevoorschijn. Ook die zijn er blij mee (of verbeeld ik me dat?). Of ik ook nog wat lavendelzaadjes in de grond wil stoppen? Geen punt, met een kopje thee erbij bekijken we het resultaat. De tuin is weer netjes, maar de blije en dankbare koppies van de bewoners zijn de absolute beloning. Als dank krijg ik een doosje bonbons mee, en nee, dat hoeft echt niet, maar is wel lekker! Dankzij Zeewolde voor Elkaar en tuincentrum De Oosteinde mocht ik zelfs als dank een plantje en zaadjes komen halen. Twee keer zelfs, want die tuin die ik een week eerder onder handen nam telde ook nog mee…. Ook groene vingers? Maak een ander er ook blij mee! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal