CAROLINE MAAKT ZEEWOLDE WAARDEVOLLER
“Tijd is tegenwoordig een kostbaar iets en daarvan heb ik nou net genoeg...”
Stichting Amuria richt zich op het bieden van hulp om de leefomstandigheden te verbeteren van de mensen in Oeganda in het algemeen en in het gebied Amuria in het bijzonder. Caroline vertelt dat zij in april 2016 door Roeleke van der Linden van de stichting is gevraagd om te helpen met het actualiseren van het adressenbestand van de stichting en om de kinderen van de scholarships in een bruikbaar systeem te zetten om ze te kunnen volgen en sponsors van hun wel en wee op de hoogte te kunnen houden: “Omdat we samen op gospelkoor JOY zitten en ik daar ook als vrijwilliger actief ben, wist zij dat ik tijd had en dat ik het leuk vond om allerlei klusjes te klaren op de computer”.
Waarom heb je hiervoor gekozen en niet iets anders?
“Ik kende de stichting al, omdat ik er zelf al kinderen sponsor, zodat deze kinderen daardoor naar de middelbare school kunnen gaan. Zelf heb ik geen baan, maar ben wel graag zinvol bezig, tijd is tegenwoordig een kostbaar iets en daarvan heb ik nou net genoeg... Ik vond het daarom erg leuk om door dit werk wat meer te begrijpen van de stichting en van het leven in Oeganda en wat het verschil kan zijn voor de mensen daar.”
Wat houdt het werk van deze stichting in?
“In Oeganda wordt namens de stichting hard gewerkt om mensen van noodsteun te voorzien, bijeengebracht door sponsors en gulle gevers in Nederland, zodat ook de kinderen daar naar school kunnen om te leren wat bijdraagt aan de ontwikkeling en kansen.”
En wat doe jij dan precies voor de stichting?
“Ik houd de database bij, help de website ‘up to date’ te houden, schrijf artikeltjes of plaats artikelen van het bestuur van Stichting Amuria, ik maak de nieuwsbrief (met input van Roeleke) en hou het Instagram account van de stichting bij. Verder bewerkte ik o.a. de foto’s van de scholarship studenten en heb ik geholpen bij het opzetten van een code systeem voor scholier en sponsor en probeer ik een handje te helpen als het nodig is”.
Een pittige klus dus, hoeveel tijd besteed je hier dan wel niet aan?
“Dat is heel wisselend en hangt ook erg af van wat er op een moment nodig is. Er zijn tijden geweest dat ik dagelijks een aantal uur bezig was, vooral met het aanpassen van de foto’s en het opzetten van het code systeem. Momenteel is het rustig, omdat ook in Oeganda de kinderen niet naar school gaan. Alleen de examenleerlingen mogen naar school.
Wat doet dit met jou om je hiervoor in te zetten?
“Ik merk dat het veel voldoening geeft en dat ik door mijn tijd te geven veel voor elkaar kan krijgen. Ik hou ervan om op de achtergrond te blijven, dus dit is voor mij een prima plekje”.
“helemaal uit mijn comfortzone, maar onvergetelijk”!
Kun je vertellen over iets bijzonders dat je is overkomen?
“Toen ik in april 2016 begon, vermoedde ik niet dat ik in januari of februari 2017 zelf naar Oeganda zou gaan. Omdat ik helemaal geen reislustig type ben, dan alleen kamperen in Frankrijk, had ik er zelfs nauwelijks over gedacht... tot ik het enthousiasme van Dick en Roeleke zag en door het vrijwilligerswerk meer informatie kreeg over het werk daar. Ik wilde graag de informatiemiddag meemaken van de groep die in februari zou gaan als werk informatie. Maar … ik vond het zo’n mooie reis dat ik, na overleg thuis, mijzelf heb aangemeld en nog net genoeg tijd had om alle zaken te regelen, zoals een inenting en het visum en van alles wat er bij komt kijken. Het was een geweldige reis: Ik ontmoette mijn sponsorkinderen en zag prachtige dingen, helemaal uit mijn comfortzone, maar onvergetelijk! Inmiddels ben ik - net voor het coronavirus- in januari, februari 2020 nog een keer geweest!
Wauw wat bijzonder zeg! Is er iets wat je nooit meer zult vergeten?
“Toen ik naar Oeganda ging en daar de school zag die ‘wij’ gebouwd hebben, het hostel dat ondersteund wordt en heel veel blije gezichten van kinderen die dankzij deze sponsoring de kans krijgen om armoede te ontstijgen en daardoor meer mogelijkheden hebben in de toekomst... dat zal ik niet meer zo snel vergeten. Maar ook de brug die er gemaakt is en nog veel meer projecten die de stichting met hulp van velen daar heeft kunnen realiseren, waardoor ik zelf nog meer realiseerde wat een verschil het maakt waar je geboren wordt!”
“Het hoeft niet groot te zijn, maar kan toch het verschil maken voor je zelf en een ander!"
Wat zou je nog willen zeggen tegen mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen of twijfelen om vrijwilligerswerk te doen?
“Zoek iets dat je hart raakt. Iets dat niet alleen een ander helpt of ondersteunt, maar waar je zelf ook blij van wordt. Iets vinden dat bij je past, is denk ik belangrijk om het te kunnen blijven doen. Het hoeft niet groot te zijn, maar kan toch het verschil maken voor je zelf en een ander! Daarnaast zou ik nog graag willen meegeven om eens een kijkje te nemen op de website, want er is helaas nog steeds veel hulp nodig, waar ook jij een bijdrage aan kan leveren! “
Enthousiast geworden door het verhaal van Caroline en meer weten over deze organisatie? Kijk dan op: www.amuria.nl
Thuis maar toch uit!
MICHEL MAAKT ZEEWOLDE SMAAKVOLLER! ‘Zo voelt thuis eten toch een beetje als uiteten!’ “Aangezien ik niet van stilzitten houd en tijd over had, dacht ik aan vrijwilligerswerk. Ik heb mij een beetje verdiept in wat ik in Zeewolde zou kunnen gaan doen. Omdat ik het heel leuk vind om te koken, kwam ik al snel terecht bij Coloriet waar ze kookvrijwilligers zochten voor het kleinschalig wonen van ouderen met dementie. Ik heb mij toen gelijk aangemeld voor twee dagen in de week en kon direct aan de slag bij De Nijl waar acht mensen wonen met geheugenproblemen.”Michel kan zelf beslissen wat hij wil koken. Hij geeft door wat er besteld moet worden. Hij vindt het vooral leuk om verschillende gerechten op tafel te zetten met diverse smaken. Dit kan Indisch, Mexicaans, Frans, maar ook Hollandse pot zijn! Zowel door de bewoners als het zorgpersoneel wordt dit zeer gewaardeerd. Een leuke bijkomstigheid is dat hij zelf ook gezellig mee eet. Vervolgens wordt de afwas weggewerkt. ‘Wel met een snelle afwasmachine hoor!’, aldus Michel. De maaltijd sluit hij af met een heerlijk vers gezet kopje koffie. ‘Zo voelt thuis eten toch een beetje als uit eten!’Hoeveel tijd besteed je aan het koken? “Al met al kost het ongeveer vier uurtjes per keer, maar ik doe het met veel plezier hoor! Vooral omdat ik de vrije hand krijg in het verzinnen van de gerechten. Soms vragen de zorgmedewerkers om recepten, omdat ze zo lekker gegeten hebben. Dat is natuurlijk super leuk om te horen.”Zijn er nog bijzonder dingen gebeurd de afgelopen tijd? “Nu met de Corona merk ik dat het aantal vrijwilligers in de zorg enorm is afgenomen, wat ik heel jammer vind. Want juist in de zorg is het zo hard nodig! Wat zou je willen zeggen tegen mensen die geen vrijwilligerswerk doen of nog twijfelen om vrijwilligerswerk te gaan doen? “Voor mensen die twijfelen? Ga eens praten met Welzijn Zeewolde wat voor mogelijkheden er zijn én zoek iets waar jezelf heel blij van wordt!” Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal