ANJA MAAKT ZEEWOLDE SAMEN STERKER
"Een geweldig tijd, waar ik zeer positief op terug kijk"!
"Het vrijwilligerswerk loopt als een rode draad door mijn leven. Ik ben ooit begonnen op mijn 16de als leidster bij de jeugdclub van 13 tot 16 jaar waarvan ik zelf ook altijd lid ben geweest. Om de 2 weken was er een activiteit en in de zomer een kamp. In 1988 ben ik in Zeewolde komen wonen. Toen is alles wel even op een lager pitje komen te staan. Maar na de geboorte van mijn oudste zoon, werd ik benaderd (opnieuw) door de kerk om deel te nemen aan de doopgroep. Ik hielp bij gesprekken met de ouder(s), bij de voorbereidingen van de doopviering en tijdens de doopviering".
Wat leuk, heb je dit lang gedaan? "Ja, al met al heb ik dit nog best lang gedaan. Ik denk ongeveer een jaar of 8, maar dit zou ook zomaar 10 jaar geweest kunnen zijn. Dat weet ik niet meer precies. Zo dat is een heel lange tijd! En toen mijn drie zonen naar school gingen werd ik ook al snel daar vrijwilliger. Oh ja, wat je deed je daar zoal? Nou bijvoorbeeld helpen tijdens de kleuterfeesten en het ondersteunen bij andere schoolactiviteiten. Zo organiseerde ik bijvoorbeeld met een groepje de schoolkampen, maar ging ikzelf ook mee. Een geweldig tijd, waar ik zeer positief op terug kijk"!
Ja, wat leuk zeg! Dit heb je dus ook een heel lange tijd gedaan en nu ben je al weer 10 jaar vrijwilliger van Welzijn Zeewolde! Redelijk standvastig kan je wel zeggen, haha! Kan je daar eens iets over vertellen, hoe ben je hier terecht gekomen? "Haha, ja klopt. Uhm nou ik had na deze periode een tijd lang betaald werk, maar hier kwam helaas een einde aan door een val op mijn werk wat leidde tot blijvende zenuwpijnen. Hierdoor kwam ik in een re-integratie traject en via dit traject kwam ik in aanraking met Welzijn Zeewolde. Ik ben toen begonnen met de Servicebalie van het Steunpunt Zeewolde. Samen met mijn collega’s Marijke en Caroline kregen wij de taak om de Vrijwillige Vacaturebank te ondersteunen. Denk aan intake gesprekken voeren en de administratie bijhouden. Echt heel leuk werk om te doen! Vorig jaar is dit, zoals iedereen denk ik wel weet, overgegaan in het platform Zeewoldevoorelkaar".
Kan je iets vertellen over wat je nu doet? Is er veel veranderd? "Het was best wel even schakelen ja. Marijke (80) stopte na haar jarenlange inzet en Caroline vond ook wat anders. Ik wilde nog wel graag blijven en ondersteun dan nu iedere maandag het team van Zeewoldevoorelkaar. Ik kijk mee op de site hoe vraag en aanbod wordt aangeboden; ‘Kunnen wij daar iets mee? Kunnen mensen benaderd worden om ze op een andere manier te helpen?’ Ik maak vacatures voor aan het raam bij de Meermin, zodat mensen weten wat er gevraagd wordt, ik houd deelnemerslijsten bij als er bijvoorbeeld een cursus is, houd de mailbox in de gaten en heb indien nodig contact met mogelijke potentiele vrijwilligers of ondersteun bij de verschillende acties en projecten door hand en spandiensten".
"Het is gewoon heel fijn om ergens bij te horen".
Ja, fijn hoor! Maar je doet niet alleen vrijwilligerswerk voor Welzijn Zeewolde toch? "Nee klopt, ik ben ook een aantal jaren vrijwilliger geweest bij Vluchtelingenwerk. Ook hier deed ik intake gesprekken en administratieve taken. Maar daar ben ik gestopt en vanaf april 2020 iedere donderdagmiddag te vinden als gastdame in het Vraaghuis. Ook hier zijn weer overeenkomsten met het werk wat ik destijds deed bij het Steunpunt in de bibliotheek. Daar liepen regelmatig mensen binnen met allerlei vragen die wij konden verwijzen naar wat dan ook".
Qua vrijwilligerswerk ligt het dus aardig in één lijn, waarom heb je hiervoor gekozen en niet iets anders? "Het is zo op mijn pad gekomen. Ik wilde dit proberen om zo ook weer onder de mensen te komen en activiteiten op te bouwen. Gezien mijn fysieke gezondheid is dit werk voor mij prima te doen. Daarnaast is het ook overzichtelijk om op maandagochtend en donderdagmiddag een activiteit te hebben en kan ik als het nodig is, zoals nu met Corona, voor Zeewoldevoorelkaar ook vanuit huis werken. Dat is prettig".
Ja, want kan je aangeven wat dit werk voor jou betekent?
"Ik heb er goede contacten aan overgehouden en mijzelf leren waarderen. Ik ben dan ook blij dat de coördinatoren iets in mij zagen om aan dit werk te beginnen, want dat heeft mij weer zelfvertrouwen gegeven. Het is gewoon heel fijn om ergens bij te horen".
Wat zul je echt nooit meer vergeten?
"Ik heb heel veel geleerd van Marijke, mijn collega bij het Steunpunt. Zij had met haar mensenkennis en levenservaring goed zicht op hoe de mensen reageren. Daarbij had zij een feilloos geheugen. Zij wist zoveel waarvan ik alweer vergeten was hoe het een en ander was verlopen, om soms jaloers op te zijn. Daarnaast hebben wij samen door de intake gesprekken bij de Vrijwilligers Vacaturebank ook heel leuke en bijzondere gesprekken mogen voeren. Mensen die heel onzeker binnen kwamen, maar door de mogelijkheid van het vrijwilligerswerk weer een toekomst zagen. Of mensen die van het vrijwilligerswerk uiteindelijk hun werk konden maken door het eerst even op die manier uit te kunnen proberen. Gewoon het feit dat wij mensen konden helpen om welke reden dan ook, geeft zoveel voldoening".
Dus met jouw vrijwilligerswerk help jij mensen ook weer aan vrijwilligerswerk, hoe leuk! Wat zou je nou nog willen zeggen tegen mensen die nog twijfelen om vrijwilligerswerk te doen en nu nog niets doen? "Kijk op de site van Zeewoldevoorelkaar. Er staat zoveel op. Veel mensen en organisaties kunnen hulp gebruiken. Het verrijkt je leven. En het is fijn een ander te helpen"!
Het kan zo simpel zijn!
GERALDINE MAAKT ZEEWOLDE LEUKER! ‘Heerlijk om al die genietende gezichten te zien!’ "In 2007 kwamen wij in Zeewolde wonen, mijn kinderen zaten toen in groep 5 en 6. Doordat ik regelmatig op school hielp met activiteiten en me inzette als overblijfmoeder, leerde ik vrij snel andere ouders kennen.. Dit was eigenlijk de eerste aanraking met vrijwilligerswerk. Doordat ik andere ouders leerde kennen, kwam ik in aanraking met Zeewolde Winterworld. Er was een informatieavond om vrijwilligers aan te trekken en daar ben ik naar toe gegaan met twee andere ouders. Alle drie hebben wij ons toen aangemeld en dat was het begin van een aantal jaren ’ijs koorts’. Ik heb daar eerst als vrijwilliger wat diensten gedraaid en ben vervolgens, samen met een van de andere ouders die inmiddels een vriendin is geworden, begonnen aan de taak om de vrijwilligers te contacten en roosters te maken voor de vrijwillige inzet tijdens Winterworld. Tijdens het evenement veranderen er natuurlijk altijd dingen, dus daar waren wij ook verantwoordelijk voor. Als er iemand uitviel moesten we snel op zoek naar vervanging, wat ik toen nog een paar jaar heb volgehouden met veel plezier. Helaas door een aantal privé gebeurtenissen heb ik besloten om mijn taken bij de ijsbaan neer te leggen. In de tussentijd was ik ook als vrijwilliger aan de gang bij de avondvierdaagse. Daar ben ik begonnen op de uitdeelpost. De jaren daarna heb ik ook nog als verkeersregelaar gestaan. Toen kon dat nog zonder papieren, tegenwoordig heb je daar een examen voor." Oh doe je dat dan nu niet meer? "Jawel hoor, het examen doe ik nog om in te kunnen vallen als dat nodig is. Drie jaar geleden ben ik als vrijwilliger gestationeerd in de tent. Dit is de plek van de start en finish. Vorig jaar tijdens de home edition heb ik, tijdens de vakantie van een groot deel van het bestuur, de medailles uitgereikt aan de lopers en nog de daarbij behorende administratie gedaan. Voor dit jaar gaan we wel zien hoe alles loopt wat betreft alle evenementen en de taken die er dan vrij komen".Je doet wel heel veel hé, ben je daar niet heel veel tijd aan kwijt? "Eigenlijk geldt voor allebei de evenementen dat er best veel tijd in gaat zitten, ja. Het is wel zo dat toen ik een verantwoordelijke taak had bij de ijsbaan, ik er vanaf de start van de opbouw per dag wel zes uur mee bezig was. Gelukkig deden we het samen, waardoor meer uren niet zo opvielen. De tijd die je er stak kostte energie, maar als het goed verliep gaf je dat ook zeker energie. Natuurlijk lijdt je gezin in die periode wel wat onder die actieve tijd, maar ze weten dat het maar drie weken per jaar zijn. Als de ijsbaan opgeruimd was, dan zat het grootste werk er voor mij op. Ik hield tot de vrijwilligersavond, ook wel de bedankavond, contact met de vrijwilliger en dan hadden ze een jaar geen last meer van mij. De tijd die in de avondvierdaagse gaat zitten is per jaar wisselend. De eerste jaren waarin ik alleen wat op de route deed was het in tijd niet meer dan zes uur per week. Nu met de veranderingen van de werkzaamheden, verandert de tijd ook. De ene keer is het drie uur per week, de andere keer twee uur per dag. Ik denk ook dat het een beetje van jezelf afhangt. Als je in de flow zit van regelen en uitwerken zal je ongemerkt heel wat meer uren kwijt zijn dan wanneer je alleen een dienst draait. Het is natuurlijk ook afhankelijk van hoe groot het evenement is". 'Doe het! Je krijgt er heel veel dankbaarheid voor terug'. Heb je wel eens iets bijzonder meegemaakt tijdens het vrijwilligerswerk? "Ik geloof niet dat ik echt iets specifieks bijzonders heb meegemaakt tijdens de jaren op de ijsbaan. Misschien is het hele evenement wel gewoon bijzonder. Ik kon er altijd van genieten om de kinderen op de ijsbaan te zien of wanneer de bewoners van Philadelphia het ijs kwamen. Heerlijk om al die genietende gezichten te zien! Het was natuurlijk ook gezellig in de koek en zopie tent waar iedereen zich lekker tegoed deed aan een kopje lekkers. Wat ik echt nooit meer zal vergeten is de ontspannen sfeer die er altijd was op de ijsbaan. Alles en iedereen was er echt voor een paar uurtjes lekker relaxen. Eigenlijk geldt voor het hele dorp dat de ijsbaan altijd een echt stukje winter binnenbracht. En bij de avondvierdaagse is het eigenlijk hetzelfde. Het is heerlijk om te zien hoe kinderen genieten van het lopen, sommige kinderen lopen de laatste avond op hun tandvlees, en anderen lopen alsof ze nog niks gedaan hebben. Heerlijk al die verschillen". "Oh ja wat ik nu met al mijn verhalen over de grotere evenementen gewoon vergeet, is dat ik ook nog vrijwilligerswerk doe bij Philadelphia! Helaas door Covid -19 ben ik al sinds maart 2020 niet meer geweest. Ik hoop dat ik daar snel weer naar toe kan".Oh ja wat maakt dat werk zo leuk dat je daar graag weer naar toe wilt? "Gewoon de gezelligheid met de bewoners, het samen spelletjes spelen gewoon alleen maar kletsen of lezen. Het kan zo simpel zijn, maar het is zo leuk om te doen"! Wat zou je willen zeggen tegen mensen die nog geen vrijwilligerswerk doen en/of erover twijfelen om het te gaan doen? "Voor een ieder die erover denkt om wat te gaan doen als vrijwilliger, doe het! Je krijgt er heel veel dankbaarheid voor terug". Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal